.Kontakt

Związek Polskich Plantatorów Chmielu

ul. Opolska 4A

24-310 Karczmiska

Tel. 81 829 10 78

E-mail: biuro@zppch.eu

Aktualności

Zawartość alfa kwasów - czynniki

Zawartość alfa kwasów - czynniki

09.06.2011

Zawartość alfa-kwasów w chmielu ma największe znaczenie w piwowarstwie , gdyż stopień nachmielenia piwa określa się przez ilość alfa-kwasów, jakie powinny się w nim znaleźć. Technologia produkcji piwa dostosowana jest do zawartości składnika alfa, dlatego też miernikiem wartości użytkowej i jakościowej surowca chmielowego jest składnik alfa, wyrażany, jako procent zawartości w surowcu a później w produkcie chmielowym. W handlu produktami chmielowymi funkcjonują parametry cenowe za masą składnika alfa w danym produkcie określonej odmiany. Obecnie zawartość składnika alfa decyduje o możliwości zbytu surowca, dlatego też istotnym jest dostarczyć informacji producentom chmielu jak wyprodukować najwięcej składnika alfa poszczególnych odmianach z jednostki powierzchni.

Czynniki decydujące o zawartości składnika alfa a także wydajności masy towarowej można umownie podzielić na dwie grupy:

  1. Czynniki, na które producent chmielu nie ma bezpośredniego wpływu:

  1. Cechy genetyczne odmian

  2. Warunki siedliska (specyfika mikroklimatu)

  3. Warunki pogodowe w okresie wegetacji np. temperatury dnia i nocy, nasłonecznienie, ilość opadów atmosferycznych, wilgotność powietrza, anomalia pogodowe ( huragany, grady, długotrwałe wiatry)

Te parametry pogodowe wywierają największy wpływ na plon masy towarowej jak i na zawartość składnika alfa w okresie od wiązania pąków kwiatowych do zbioru szyszek.

  1. Czynniki, od których zależy zawartość składnika alfa i wysokość plonu, o których decyduje producent, czyli całokształt zabiegów uprawowo pielęgnacyjnych:

  1. Dobór stanowiska uprawowego i dostosowanie wysokości konstrukcji nośnej do potrzeb odmian w zależności od ich siły wzrostu czy umocowania pędów bocznych.

  2. Materiał nasadzeniowy pozyskiwany z pewnego źródła (kwalifikowanej plantacji matecznej lub odwirusowany).

  3. Rozstaw roślin dostosowany do cech genetycznych odmian (siły wzrostu wielkości i gęstości ulistnienia). Natomiast szerokość międzyrzędzi dostosowujemy również do maszyn pracujących na plantacji np. zbyt wąskie miądzyrzędzie niweczy efekty zabiegów zapewniających właściwą strukturę gleby w strefie systemu korzeniowego przez przejeżdżające maszyny podczas wykonywania oprysków, co wpływa negatywnie na plon masy towarowej i zawartości alfa kwasów.

  4. Optymalny program nawożenia dostosowany ilościowo i terminowo do odmiany, rodzaju gleby i sposobu prowadzenia roślin.

  5. Niszczenie skupisk chmielu męskiego.

  6. Coroczne zabiegi uprawowo – pielęgnacyjne

  7. Ochrona roślin przed chorobami i szkodnikami

  8. Termin i jakość zbioru 

  9. Suszenie

Powrót